Od dnia 1.11.2019 roku, podatnicy dokonujący transakcji zakupu i sprzedaży towarów i usług z załącznika nr 15 ustawy o VAT, będą zobowiązani rozliczać się z zastosowaniem metody podzielonej płatności (split payment) – jeśli wartość transakcji, wynikająca z jednej faktury, będzie > 15 tys zł.
Nowe przepisy dotyczyć będą również przedsiębiorców ustawowo ZWOLNIONYCH z VAT.
Równocześnie, z dniem 1.11.2019 roku nastąpi całkowita likwidacja KRAJOWEGO odwrotnego obciążenia: faktury będą zawierały odpowiednią stawkę i kwotę VAT, zlikwidowana będzie również deklaracja VAT-27. Zwracamy uwagę, że towary i usługi podlegające pod odwrotne obciążenie do końca października nie pokrywają się z pozycjami załącznika nr 15 ustawy o VAT (w załączniku ustawodawca znacznie te pozycje rozszerzył).
Zmiany od 1.11.2019 nie dotyczą obrotu z zagranicą (import, eksport, WNT, WDT, WSU, import usług i „eksport usług” – faktury za usługi dla kontrahentów spoza UE) – tutaj nic się nie zmienia na ten moment.
[Użyte w niniejszym opracowaniu skróty:
SP = Split payment = MPP = Metoda podzielonej płatności
Przedsiębiorca = przedsiębiorca 1-osobowy, lub spółka
KAS = Krajowa Administracja Skarbowa]
Kogo dotyczy zmiana przepisów ?
Obligatoryjny mechanizm podzielonej płatności ma mieć zastosowanie w odniesieniu do płatności dotyczących faktur dokumentujących transakcje dokonane między podatnikami (także zwolnionymi);
Pojawia się tu problem w odniesieniu do podatników, którzy nie są przedsiębiorcami, np. mają tylko tzw. najem prywatny. Według ustawy o VAT, są uważane za osoby prowadzące działalność, a tym samym podatników VAT. Czy takie osoby, nawet gdy korzystają ze zwolnienia z VAT i kupią towary lub usługi z zał. nr 15 do ustawy o VAT (np. budowlane), będą zobowiązane posiadać rachunek rozliczeniowy? Ale czy bank bądź SKOK założą taki rachunek? Jest to niestety wciąż jedna z wielu dyskusyjnych kwestii w kontekście obowiązkowego split payment;
Czego dotyczy zmiana przepisów ?
Od 1.11.2019 roku, przedsiębiorcy – podatnicy, (1) dokonujący między sobą dostaw towarów lub świadczeń usług, zawartych w dodanym do ustawy załączniku nr 15, będą zobowiązani rozliczać się (dokonywać płatności) poprzez metodę podzielonej płatności (split payment), (2) jeśli wartość faktury brutto (z VAT) przekroczy kwotę 15 tys zł. Split payment nie będzie dotyczył transakcji przedsiębiorców z konsumentami, nie prowadzącymi dz.g.
W skrócie kwotę netto (bez VAT) z faktury przeleją na konto operacyjne (rachunek bieżący) sprzedawcy (jak dotychczas), ale kwota podatku VAT będzie skierowana na specjalne konto, nazywane „kontem VAT”. Technicznie, w systemie bankowym dokonają przelewu z sekcji „split payment” z dostępnego menu. Więcej pisaliśmy o tym ---> tutaj.
Co ważne, przepisy dotyczą także przedsiębiorców zwolnionych z VAT.
Trzy warunki
Podsumowując więc, aby MPP była obowiązkowa, muszą być JEDNOCZEŚNIE (ŁĄCZNIE) spełnione 3 warunki:
transakcje pomiędzy b2b (pomiędzy podatnikami, w tym zwolnionymi) oraz
faktura zawiera choćby jedną pozycję z załącznika nr 15 ustawy o VAT oraz
wartość faktury > 15 tys zł.
Co zawiera załącznik nr 15 do ustawy o VAT ?
Załącznik nr 15 do ustawy o VAT zwiera aż 150 pozycji, m in akcesoria komputerowe i komputery, smartfony, sprzęt RTV, usługi i materiały budowlane, artykuły stalowe, odpady i wiele innych…
Pełna lista znajduje się ->>> tutaj.
Jak liczyć wspomniany limit 15 tys zł ?
Wartość całej jednej faktury, brutto (z VAT), jeśli zawiera choć jedną pozycję z załącznika nr 15.
Przykłady (wszystkie przykłady dotyczą transakcji dokonanych od 1.11.2019 roku)
Przykład 1:
Przedsiębiorca wybrał się do marketu i dokonał zakupów firmowych. Faktura zawiera 5 pozycji na sumę 16300 zł, z których pozycja nr 2 to smartfon o wartości 500 zł, pozostałe 4 pozycje dotyczą towarów niewymienionych w załączniku nr 15 do ustawy (np. papier do drukarki, pralka do prania odzieży firmowej ochronnej, meble). Czy w tym wypadku należy stosować split payment ? TAK, gdyż wartość brutto faktury > 15 tys zł i zwiera pozycję z załącznika nr 15 (pozycja 63).
Przykład 2:
W markecie przedsiębiorca dokonał zakupu 7 smartfonów, o wartości brutto (z VAT) 1230 zł każdy. Suma brutto faktury = 8610 zł. W tym wypadku NIE stosujemy MPP, gdyż wartość brutto faktury < 15 tys, chociaż wszystkie pozycje są zawarte w załączniku nr 15 ustawy o VAT.
Przykład 3:
Przedsiębiorca z przykładu 1, podszedł do kasy i poprosił o dwie faktury na swoją firmę: jedną na smartfona (500 zł brutto), drugą na pozostałe pozycje (15800 zł). Czy w tym przypadku będzie miała zastosowanie MPP ? NIE, gdyż wartość faktury nr 2 co prawda > 15 tys zł ale żadna pozycja nie dotyczy załącznika nr 15, natomiast faktura za smartfona co prawda zawiera, ale jej wartość < 15 tys zł.
Przykład 4:
Przedsiębiorca prowadzący działalność budowlaną zakupił w markecie budowlanym pręty (pozycja nr 34 z załącznika 15) oraz rury stalowe (pozycja nr 30 z załącznika 15). Wartość zakupionego towaru brutto (z VAT) = 140000 zł. Przedsiębiorca poprosił sprzedawcę o wystawienie 10 faktur, na 14000 zł każda. Sprzedawca bez problemu przystał na prośbę i wystawił 10 faktur. Choć zakupy składały się wyłącznie z pozycji załącznika nr 15 ustawy o VAT, ale zakup został podzielony na 10 faktur i wartość brutto (z VAT) żadnej z faktur nie przekroczyła 15 tys zł, w związku z tym przedsiębiorca budowalny nie będzie musiał zapłacić sprzedawcy MPP.
Przykład 5:
Przedsiębiorca prowadzący działalność handlową, zajmujący się zakupem i sprzedażą sprzętu komputerowego, złożył zamówienie u dostawcy na 100 dysków SSD (pozycja 62 załącznika nr 15), każdy o wartości brutto 400 zł. Zatem wartość całego zamówienia wyniosła 40000 zł. Sprzedawca zamówienie przyjął, ale poinformował równocześnie, że jest w stanie dostarczyć (i zafakturować oczywiście) 10 szt. tygodniowo. Co tydzień sprzedawca będzie więc wystawiał fakturę przedsiębiorcy handlowemu na kwotę 4000 brutto. Podobnie jak w przykładzie 4 w tym wypadku nie będzie stosowana MPP z uwagi na wartość 1 faktury < 15 tys zł, pomimo, że wartość całego zamówienia znacznie przekracza 15 tys zł.
Przykład 6:
Przedsiębiorca zatankował na stacji paliw samochód firmowy i otrzymał fakturę na kwotę 250 zł brutto. Paliwo znajduje się w pozycji 92 załącznika nr 15, ale z uwagi na wartość < 15 tys zł, będzie mógł zapłacić kartą płatniczą i nie będzie musiał stosować MPP. Inaczej byłoby, gdyby przedsiębiorca posiadał flotę samochodów i rozliczał się z dostawcą paliw okresowo, np. raz w miesiącu: jeśli wartość faktury > 15 tys zł, będzie zobowiązany do zapłaty przelewem, oczywiście z zastosowaniem MPP.
Choć na ten moment Ministerstwo Finansów takie dzielenie zakupów na faktury (przykład 3 i 4) dopuszcza i uznaje za całkowicie zgodne z prawem, niewykluczone, że wkrótce zmieni zdanie a kontrole KAS mogą takie działanie uznać za celowe obchodzenie prawa. Ponadto zaznaczamy, że zgodnie z obecnym brzmieniem przepisów które zaczną obowiązywać od 1.11.2019, „jednostką rozrachunkową” jest jedna faktura (a nie jednolita gospodarczo transakcja – przykład 5), niemniej i tu nie wiadomo, że się to nie zmieni.
Przypominamy przy okazji, że na podstawie obowiązujących przepisów o podatkach dochodowych (PIT i CIT) zapłata gotówką za zakupy firmowe (towary, usługi) w ramach jednolitej gospodarczo transakcji (a nie jednej faktury ! ) o wartości > 15 tys zł (kwota jest zbieżna) pozbawia podatnika (nabywcę) do zaliczenia zakupów do kosztów podatkowych: zwracamy uwagę np. na zaliczki w przypadku zakupu samochodów (zaliczka < 15 tys zł, ale całe auto > 15 tys), leasing (miesięczna rata leasingowa < 15 tys zł, ale suma rat i opłaty wstępnej > 15 tys zł). Szerzej pisaliśmy o tym w jednej z naszych publikacji. Przy okazji przypominamy też, o czym również pisaliśmy w jednym z wcześniejszych newsletterów, że brak zapłaty w ciągu 90 dni od terminu płatności, za fakturę od której odliczono VAT, skutkuje u nabywcy koniecznością zwrotu VAT w miesiącu w którym upłynął 90 dzień od terminu płatności, jeśli płatność nie nastąpiła do końca tego miesiąca: szczegóły są zawarte w naszym blogu.
Jak dokonywać płatności w SP ?
Przelewem. Tylko przelewem. Nie jest dopuszczalne dokonywanie płatności MPP kartą, ani gotówką.
Jak zatem zapłacić np. za laptopa o wartości > 15 tys w kasie marketu ? Do końca października 2019 po prostu możemy zapłacić kartą. Od 1 listopada nie będzie to możliwe. Problem jest znany i opisany szczegółowo przez jeden z marketów na łamach dziennika Rzeczpospolita, w którym przedstawiciele marketu oświadczyli, że na ten moment nie sią przygotowani na zmianę. Być może będzie trzeba dokonać płatności przelewem, oczywiście przy zastosowaniu MPP i przyjść na drugi dzień z potwierdzeniem przelewu i odebrać zakupionego laptopa.
Co z kompensatami ?
Wzajemne potrącanie wierzytelności jest dopuszczalne, zatem może być stosowane jako metoda płatności, również w odniesieniu do MPP i pozycji z załącznika nr 15 do ustawy o VAT. I tu uwaga: do wartości kompensaty. Ponad wartość kompensaty, stosujemy zasady opisane powyżej.
Przykład:
Przedsiębiorca A wystawił fakturę na kwotę 16000 zł przedsiębiorcy B przy czym niektóre pozycje z tej faktury zawierają się w załączniku 15 do ustawy o VAT. Przedsiębiorca B natomiast wystawił przedsiębiorcy A również fakturę z pozycjami z załącznika nr 15 na kwotę 17 000zł. Przedsiębiorcy A i B dokonali potrącenia wzajemnych zobowiązań i należności (kompensaty) do kwoty 16000 zł. Przedsiębiorca A musi dopłacić kwotę 1000 zł przedsiębiorcy B metodą MPP, gdyż kwota całej faktury > 15 tys zł.
Jakie obowiązki ma sprzedawca ?
Podobnie jak do tej pory przy odwrotnym obciążeniu (likwidowanym wraz z końcem miesiąca), od 1.11.2019 roku, w odniesieniu do pozycji z załącznika nr 15 i wartości jednej faktury > 15 tys zł, faktura musi posiadać dodatkowe oznaczenie: “mechanizm podzielonej płatności”. Za brak zamieszczenia przez wystawcę na fakturze specjalnego oznaczenia: “mechanizm podzielonej płatności” ustawa wprowadza sankcję w wysokości 30% kwoty podatku, którym objęte są towary lub usługi z załącznika nr 15.
Jeżeli faktura sprzedaży zostanie wystawiona bez wymaganego oznaczenia, możliwe będzie jej skorygowanie za pomocą faktury korygującej dane formalne bądź zaniedbanie merytoryczne faktury może poprawić nabywca za pomocą noty korygującej. Czynność ta jest konieczna, jeśli sprzedawca chce uchronić się przed negatywnymi konsekwencjami. Uniknięcie sankcji po stronie sprzedawcy (w przypadku wystawienia faktury sprzedaży bez stosownej adnotacji) będzie możliwe pod warunkiem, że nabywca ureguluje należność (w wartości odpowiadającej kwocie podatku z dostawy towarów lub świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT) poprzez MPP i nabywca zostanie o tym zaniedbaniu poinformowany w sposób dający mu szansę na uregulowanie płatności w MPP (np. mailowo lub otrzymując fakturę korygującą). Jak wynika z uzasadnienia projektu do znowelizowanej ustawy o VAT:
„…Jeżeli więc sprzedawca przez błąd nie oznaczy faktury koniecznym dopiskiem, wówczas będzie mógł naprawić swoje uchybienie i uniknąć sankcji. W tym celu powinien przede wszystkim poinformować nabywcę, że wystawił mu fakturę bez wymaganego oznaczenia, tak żeby przekazać mu brakującą na fakturze informację, że powinien zapłacić w podzielonej płatności. Informację tę sprzedawca może przekazać w dowolnej formie nabywcy, może to uczynić w dowolny sposób, nawet przed wystawieniem faktury korygującej, w interesie sprzedawcy leży bowiem, żeby nabywca miał szansę zrealizować płatność w mechanizmie podzielonej płatności…”.
Sankcje u nabywcy. Uwaga: dotyczy również podatników ustawowo zwolnionych z VAT
Oto jakie sankcje będą groziły nabywcy za brak obowiązkowej zapłaty z zastosowaniem MPP:
1. dodatkowe zobowiązanie podatkowe (sankcja administracyjna) w wysokości równej 30% wartości VAT wynikającej z takiej faktury (jedynie w zakresie pozycji objętych obowiązkowym MPP).
Brak oznaczenia na fakturze nie powoduje, że nabywca jest zwolniony z obowiązku i nie może na niego zostać nałożona sankcja. Sankcja ta nie będzie miała zastosowania, jeśli sprzedawca rozliczył całą kwotę podatku wynikającą z faktury zapłaconej z naruszeniem MPP, innymi słowy, jeśli kontrahent będzie rzetelnie rozliczał swoje zobowiązania z urzędem skarbowym, nabywcy sankcja nie grozi.
2. brak możliwości uwzględnienia jako kosztu uzyskania przychodu kwoty danego wydatku (CIT/PIT)
Sankcja ta będzie miała zastosowanie wyłącznie, jeśli płatność zostanie dokonana z pominięciem mechanizmu, mimo że faktura została prawidłowo oznaczona (tj. zawierała adnotację "mechanizm podzielonej płatności"). Przepisy w tym zakresie będą obowiązywały od 1 stycznia 2020 r.: decydującą datą dla rozliczenia kosztów będzie moment dokonania płatności
3. odpowiedzialność karna skarbowa wynikająca z kks (do 720 stawek dziennych, w 2019 r. maksymalnie 21 600 000 zł).
Jeżeli tylko jedna pozycja z faktury będzie objęta mechanizmem podzielonej płatności, to nabywca może zdecydować, czy dobrowolnie ureguluje całą należność z zastosowaniem MPP, czy też tylko tę jedną pozycję objętą obowiązkowym MPP. Nie ma obowiązku regulowania w tym przypadku całej należności, stosując podzieloną płatność. Jeżeli nabywca nie otrzyma faktury z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności”, to ma obowiązek zweryfikować, czy pozycje z otrzymanej faktury zawierają się w załączniku nr 15 ustawy o VAT. W przypadku stwierdzenia, że faktura zawiera chociażby jedną taką pozycję, to podatek VAT z niej wynikający nabywca będzie musiał zapłacić za pomocą MPP.
Konta prywatne w działalności gospodarczej
O ile przepisy wynikające z art. 19 Prawa przedsiębiorców jak najbardziej dopuszczają używanie prywatnych rachunków (ROR) w prowadzonej 1-osobowej działalności gospodarczej, o tyle w ich przypadku nie ma technicznej możliwości dokonywania rozliczeń w MPP: ani dokonywania płatności, ani ich przyjmowania.
Od 1 listopada 2019 roku ustawa wprowadza obowiązek posiadania rachunku rozliczeniowego (rachunku VAT) w banku lub imiennego rachunku w SKOK, otwartego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez podatników, którzy będą podlegali reżimowi obowiązkowego stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Chodzi tu i o nabywcę, i o dostawcę. Posiadanie bankowego rachunku rozliczeniowego (bądź imiennego w SKOK) jest bowiem niezbędne do stosowania mechanizmu podzielonej płatności (banki tworzą rachunki VAT z automatu tylko do konta firmowego).
Mimo że obowiązkowy split payment będzie miał zastosowanie, gdy kwota należności ogółem przekroczy 15000 zł, jednak rachunek rozliczeniowy będzie obowiązkowy dla każdego podatnika (w tym również zwolnionego z VAT), który sprzedaje lub kupuje towary z załącznika nr 15 do ustawy o VAT.
Zatem od 1 listopada 2019 r. rachunek rozliczeniowy będzie obowiązkowy dla każdego podatnika, który sprzedaje lub kupuje towary z załącznika nr 15 do ustawy o VAT, bez względu na wartość.
Czym zatem jest rachunek rozliczeniowy? Jak wynika z art. 49 ust. 2 Prawa bankowego rachunki rozliczeniowe oraz rachunki lokat terminowych mogą być prowadzone wyłącznie dla:
osób prawnych,
jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, o ile zdolność prawną,
osób fizycznych prowadzących działalność zarobkową na własny rachunek, w tym dla osób będących przedsiębiorcami.
Jest to zatem rachunek otwierany w związku z prowadzoną działalnością.
Wprowadzenie obowiązku posiadania rachunku rozliczeniowego lub imiennego rachunku w SKOK, otwartego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wynika z faktu, że tylko do tych rachunków bank może założyć rachunek VAT.
Z założenia art. 108e ustawy o VAT ma prowadzić do wyeliminowania przypadków uchylania się od obowiązku rozliczania przy zastosowaniu mechanizmu split payment na przykład poprzez wykorzystywanie do rozliczeń rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych.
Natomiast jeśli nabywca towaru czy usługi próbowałby dokonać przelewu w mechanizmie podzielonej płatności na rachunek ROR wskazany przez kontrahenta, to taki przelew będzie odrzucony, a płatność nie zostanie zrealizowana (art. 62c ust. 11 Prawa bankowego). Również jeśli nabywca ma tylko ROR, to nie może dokonać zapłaty przy użyciu split payment.
Nowo wprowadzony zapis ustawy o VAT, obowiązujący od 1 listopada 2019 roku:
Art. 108e. Podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, oraz podatnicy nabywający te towary lub usługi są obowiązani posiadać rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, lub imienny rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej otwarty w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, prowadzone w walucie polskiej.
Uwagi:
Z omawianej regulacji wynika, że każdy podmiot spełniający definicję podatnika VAT (bez względu na to, czy jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, czy też ma status podatnika zwolnionego), który sprzedaje bądź nabywa towary lub usługi z załącznika nr 15 musi posiadać rachunek firmowy. Wymóg ten jest niezależny od wartości zrealizowanych transakcji. Może zatem okazać się, że na podstawie ww. przepisów podatnik zostanie zobligowany do otwarcia konta firmowego wraz z powiązanym rachunkiem VAT, jednak w praktyce nigdy sam nie zastosuje MPP ani nie odbierze takiej podzielonej płatności. Split payment dotyczy bowiem obligatoryjnie tylko faktur na wartość 15.000 zł brutto lub więcej.
Rachunek firmowy to dodatkowe koszty, które w opisanej sytuacji nie do końca mają uzasadnienie gospodarcze. Trudno więc uwierzyć, że intencją ustawodawcy było wprowadzenie tylnym wejściem bezwzględnego obowiązku posiadania rachunku firmowego również dla mikroprzedsiębiorców. Tym bardziej, że sam brak takiego konta nie wiąże się, póki co, z żadną karą. Są zapowiedzi ze strony MF, że nie będzie sankcji w tym zakresie dla podatników VAT, jeśli mają pewność, że zakupy towarów lub usług z załącznika nr 15 nie osiągną u nich limitu obligującego do stosowania MPP (> 15 tys zł).
W dniu 23 października otrzymaliśmy informację z Ministerstwa Finansów, iż kontrowersje związane z art. 108 e ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada (czyli za tydzień !) są wciąż tematem wyjaśnień i stosowne objaśnienia są nadal oczekiwane, tzn Ministerstwo ma się wypowiedzieć, czy np. przedsiębiorca mający tyle wspólnego z załącznikiem 15 ustawy, że tankuje raz na miesiąc paliwo za kwotę 150 zł musi obowiązkowo założyć firmowy rachunek bankowy.
Nowe możliwości regulowania płatności w MPP
W związku z nowelizacją ustawy o VAT od 1 listopada 2019 r. możliwe będzie :
dokonywania jednym komunikatem przelewu zapłaty za więcej niż jedną fakturę, tzw. zbiorczej płatności;
stosowania mechanizmu podzielonej płatności do zaliczek wnoszonych przed wystawieniem faktury;
przeznaczenia środków zgromadzonych na rachunku VAT dodatkowo na zapłatę zobowiązania z tytułu (pkty a – e wchodzą od 1.11, pkt f obowiązuje już od 2018 roku):
a. podatku dochodowego od osób prawnych,
b. podatku dochodowego od osób fizycznych,
c. podatku akcyzowego,
d. należności celnych,
e. składek ZUS
f. podatku VAT urzędowi skarbowemu i dostawcom (VAT zawarty w fakturach).
- powyższe będzie dotyczyć również zapłaty odsetek za zwłokę oraz wszystkich dodatkowych zobowiązań ustalonych w podatku VAT. Nie będzie możliwości zapłaty podatków lokalnych, np. od nieruchomości.
Uwaga:
w przypadku uregulowania należności za więcej niż jedną fakturę komunikat przelewu w MPP będzie obejmował wszystkie faktury wystawione dla podatnika przez jednego dostawcę lub usługodawcę oraz kwotę odpowiadającą sumie kwot podatku wykazanych w otrzymanych fakturach. Okres, za który podatnik będzie mógł dokonywać takiej zbiorczej płatności w systemie split payment, nie będzie mógł być krótszy niż jeden dzień i dłuższy niż jeden miesiąc. Wówczas jako numer faktury wskazuje się okres, za który dokonywana jest płatność;
w przypadku zapłaty zaliczek w komunikacie przelewu podatnik w miejsce numeru faktury będzie wpisywał „zaliczka”.
Warto podkreślić więc, że w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy o VAT wyjaśniono, że przy wyborze zbiorczej płatności w MPP nabywca będzie miał obowiązek zapłaty należności z wszystkich faktur otrzymanych od danego wystawcy (tj. sprzedawcy) w danym okresie, bez względu na to, czy faktury te dokumentować będą transakcje podlegające obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności, czy też nie.
Okres przejściowy
Rozliczenie odwrotnego obciążenia w okresie przejściowym: zgodnie z zapisami ustawy zmieniającej ustawę o VAT dla towarów i usług z załącznika nr 11 i 14 stosuje się przepisy dotychczasowe (obowiązujące do 31.10) w sytuacji, gdy ich dostawa, lub płatność, lub wykonanie usługi było dokonane:
Przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
Po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.
A co w przypadku zaliczki częściowej pobranej przed dniem 1 listopada 2019 r. ?
Ministerstwo Finansów w komunikacie z się z 21 października 2019 r. (!) uściśliło, że zaliczka częściowa pobrana przed 1 listopada 2019 r. opodatkowana będzie mechanizmem odwrotnego obciążenia, zaś do faktury końcowej wystawionej po 1 listopada 2019 r. będą miały zastosowanie nowe przepisy.
"W rozpatrywanym przypadku do pozostałej wartości transakcji zastosowanie znajdą nowe regulacje, czyli przepisy obowiązujące od 1 listopada 2019 r., oczywiście zakładając, że faktura zaliczkowa nie obejmowała całości zapłaty. W związku z tym, że w fakturze końcowej należy wykazać m.in. kwotę podatku pomniejszoną o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty, w opisywanym przypadku kwota podatku VAT będzie liczona od wartości pozostałej do zapłaty".
Wątpliwości
(Źródło: TaxWeb firmy E&Y „Webski blog o podatkach i prawie”, wydanie z 17.10.2019 roku, autor Tomasz Wagner)
Czy split payment będzie można zastosować do transakcji w walucie obcej?
NIE. Split payment nie będzie dostępny w walucie obcej. Podatnik powinien dokonywać dwa przelewy – netto w walucie, VAT w PLN, albo powinien przejść w całości na rozliczenia złotówkowe.
Czy można dokonać rozliczenia w SP z kontrahentem, który używa zagranicznego konta bankowego?
NIE. Problem dotyczy transakcji z kontrahentami, którzy dostarczają towary w Polsce z polskim VAT i z polskim numerem VAT na fakturze, ale używają zagranicznego konta bankowego do rozrachunków. Zagraniczny kontrahent powinien założyć rachunek bankowy w polskim banku, jeżeli dostarczane przez niego towary będą objęte obowiązkowym split paymentem. W przeciwnym wypadku, nie będzie w stanie przyjąć takiej płatności. Ma to także znaczenie także dla obowiązującej od 1 września tzw. białej listy podatników VAT, dlatego warto zwrócić uwagę kontrahentom z zagranicy na nowe regulacje w zakresie polskiego podatku VAT.
Czy można dokonywać przelewy między rachunkami VAT w różnych bankach?
NIE. Niektórzy podatnicy mają konta obsługujące sprzedaż w jednym banku, a zakupy w innym. Gotówka generowana na ich rachunku VAT z tytułu sprzedaży nie będzie wówczas dostępna do finansowania VAT zakupowego. Przedsiębiorcy powinni rozważyć zmianę strategii korzystania z rachunków bankowych, albo przeprowadzić negocjacje z bankami w celu dostosowania oferty do obowiązków wynikających ze zmian przepisów podatkowych.
Czy obowiązkowy split payment będzie miał zastosowanie przy faktoringu?
TAK. Faktorzy mogą zostać objęci obowiązkiem zastosowania split payment do opłacania faktur, które finansują w ramach usługi faktoringowej. Jeśli tego nie zrobią, pojawi się ryzyko 30% sankcji, mimo że faktor nie jest nabywcą tych towarów/usług oraz nie weryfikuje faktur w kontekście ich treści. W efekcie może to doprowadzić do istotnych zmian w sposobie udzielania finansowania przez te podmioty. Można rozważyć finansowanie netto lub finansowanie całego VAT od razu w podzielonej płatności. Z uwagi jednak na to, że efektywność finansowania w tym ostatnim przypadku znacznie spada, warto poszukać rozwiązania najlepiej sprawdzającego się pod kątem biznesowym.
Klasyfikacje statystyczne – czy podatnicy będą obowiązani do ich weryfikowania?
TAK. Rzeczywiście zarówno sprzedawca, jak i nabywca muszą czujnie badać przedmiot dostawy pod kątem statystycznym, co nie zawsze jest łatwe. Świetnym przykładem są opony, które mają jako takie własne grupowanie statystyczne, ale już ich sprzedaż hurtowa będzie obciążona obowiązkową podzieloną płatnością. Nie wiadomo co powinno przesądzić o tym, na jakim etapie sprzedaży można mówić o tej ostatniej klasyfikacji – bo z pewnością inną rolę w łańcuchu dostaw ma producent, dystrybutor i sprzedawca do odbiorców ostatecznych. Historia wykładni podatkowej niejednokrotnie jednak udowodniła, że rozmija się z wykładnią ściśle statystyczną.